ایده در سازمان، محصول تفکر فرد یا گروه خاصی نیست، حتی اگر گروه خاصی مسئولیت آن را بر عهده داشته باشند. خلق یک ایده ناب برگرفته از توان جمعی سازمان است، در غیر اینصورت هر ذهن، هرچقدر هم فعال، به تنهایی توان خلق تعداد محدودی ایده‌های بکر را دارد. با استفاده از بازی‌های خلاقانه، ورزش‌های خلاقانه و طوفان فکری است که یک مجموعه بزرگ به هدف واحد، رشد و توسعه سازمان، می‌اندیشد و برای آن ایده می‌آفریند.

ما زمانی تصمیم به مشارکت در تجربه‌های جدید داریم که احساس کنیم پشتوانه‌ای برای مواقع شکست داریم. این همان ویژگی مهمی است که بازی‌های گروهی ایجاد می‌کنند؛ آن ارتباط عمیقی که در بازی ایجاد می‌شود و شخص را مطمئن می‌سازد که در صورت پذیرش چالشی بزرگ، تنها نخواهد ماند. وقتی شما با گروهی از افراد دیگر به سرگرمی مشترکی می‌پردازید و حس شادی دارید، ذهنتان از بندها رهایی می‌یابد و دیگر موج‌های منفی باعث از بین رفتن حس خلاقیت شما نمی‌شوند.

گوگل از جمله شرکت‌های سرشناسی است که بسیار به ذهنیت و روحیات کارمندانش اهمیت می‌دهد، و مشخصا از این طرز فکر بهره لازم را هم می‌برد. در شعبه‌های سازمانی گوگل اتاق‌های بزرگ با طراحی‌های پر رنگی وجود دارند که مختص ساعات بازی کارمندان هستند. در این اتاق‌ها شما می‌توانید با همکاران خود بازی کنید، گپ بزنید و برای دقایق یا ساعاتی از فشار و حجم کاری دور باشید. جالب اینجاست که اگر شما احساس کردید که نیاز دارید در اتاق بازی بیشتر بمانید و بیشتر بازی کنید، محدودیت چندانی برای این تصمیم شما وجود ندارد.

 بیشتر ساختمان‌های شرکت گوگل دارای ویژگی مشترکی در مهندسی خود هستند، تلفیق سرگرمی و عملکرد. این دو مولفه در بالاترین سطوح و موازی با هم پیش می‌روند. به این معنی که، کارمندان باید همزمان با فعالیت‌های مفید خود، از سرگرمی‌هایی با استانداردهای سطح بالای گوگل برخوردار باشند. این واقعیت، دلیل اصلی رشد مستمر گوگل و حرکت صعودی آن در امر نوآوری و موفقیت سازمانی است.

به عنوان یک مدیر، هرگز قدرت بازی و سرگرمی در سازمان خود را دست کم نگیرید. کارمندی که حس خوبی از صندلی کاری خود ندارد، تمایلی به ارتقای سازمان هم نخواهد داشت. آنچه آغازگر یک رشد است، دلیلی برای همراهی در سیر صعودی است. وقتی کارمند احساس تعلقی به سیستم نداشته باشد، یعنی از نظر احساسی پلی بین این دو نیست، رکود جایگزین نوآوری می‌شود و روتین هر روزه عناصر سیستم غیرقابل تغییر می‌گردد.

از طرفی، مشتریان شما، یا ارباب رجوع‌هایتان، به خوبی محیط شرکتی که از آن محصول یا خدمتی دریافت می‌کنند را تحلیل می‌کنند. اگر کارمند شما از شغل خود ناراضی باشد، حس غمگینی در زمان فعالیت کاریش دارد و در نتیجه آن حس منفی را به مشتری منتقل می‌کند. این چنین است که بعد از چند تجربه مشابه، مشتری، به صورت ناخودآگاه حتی، تمایلی به ارتباط با آن شرکت ندارد و آنجاست که رقبایتان مشتری شما را با لبخندی از چنگتان در می‌آورند.